اهمیت کارخانه‌های پتروشیمی به‌عنوان نجات‌‌‌‌‌دهنده صنعت نفت بیش از پیش مشهود است.
با توجه به اینکه تقاضای سنتی برای سوخت‌های فسیلی در ایالات‌متحده و اروپا به دلیل افزایش خودروهای برقی و سیاست‌های کاهش کربن، رو به نزول است، شرکت‌های نفت و گاز به سمت تولید محصولات پتروشیمی که اجزای ضروری در بسیاری از محصولات مدرن از بسته‌‌‌‌‌بندی تا دارو هستند، تغییر مسیر داده‌اند.
این تغییر رویکرد، نه‌تنها به دلیل دگردیسی در بازار جهانی بلکه به دلیل فشارهای زیست‌محیطی و اقتصادی شکل‌گرفته‌است. آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) پیش‌بینی می‌کند تقاضای جهانی نفت تا سال۲۰۳۰ به ۱۰۵میلیون و ۴۵۰هزار بشکه در روز افزایش یابد. این میزان در سال‌گذشته ۱۰۲میلیون و ۲۴۰هزار بشکه در روز بود.
انتظار می‌رود پتروشیمی‌ها ۲میلیون و ۸۰۰هزار بشکه در روز از این رشد را به خود اختصاص دهند که بیش از ۸۵درصد از کل افزایش تقاضا را دربر می‌گیرد. این رشد نشان‌دهنده اهمیت روزافزون پتروشیمی‌ها در بازار جهانی نفت است.
چشم‌‌‌‌‌انداز رقابتی پتروشیمی‌ها
رقابت برای کسب سهم بازار در صنعت پتروشیمی برای برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های انرژی بسیار حیاتی است. سودآوری تولیدکنندگان نفت شیل ایالات‌متحده اخیرا به‌شدت افزایش یافته‌است، اما غول‌های نفتی جهانی مانند اکسون‌موبیل و شل باید ظرفیت خود را برای پاسخگویی به این تقاضای روبه‌رشد ارزیابی کنند و تهدیدهای نوظهور جایگزین‌‌‌‌‌های سبز را درنظر بگیرند. این رقابت نه‌تنها برای افزایش درآمد بلکه برای حفظ جایگاه استراتژیک در بازار جهانی نیز ضروری به‌نظر می‌رسد.
